Utrata bliskiej osoby, na skutek wypadku to tragiczne doświadczenie, które odciska piętno na dalszym życiu rodziny. Jeżeli osoba, która zginęła w wypadku komunikacyjnym jako pasażer, kierowca lub pieszy nie była jednocześnie sprawcą wypadku, to osoby bliskie mogą starać się o zadośćuczynienie pieniężne za doznaną krzywdę lub za naruszenie dobra osobistego. Kto i w jaki sposób może starać się o wypłatę odszkodowania lub zadośćuczynienia? Podpowiadamy, w jaki sposób i gdzie zgłosić szkodę.

Kto może starać się o zadośćuczynienie?

Ustawodawca nie skonkretyzował, kto może ubiegać się o zadośćuczynienie, a jedynie wskazał, że zadośćuczynienie może być przyznane najbliższym członkom rodziny. O rekompensatę w postaci zadośćuczynienia mogą ubiegać się więc zstępni i wstępni pierwszego stopnia, są to żona, mąż, dzieci, wnuki, dziadkowie czy rodzeństwo. Do kręgu osób uprawnionych można również zaliczyć osoby pozostające ze zmarłym w ścisłych stosunkach rodzinnych jak przyrodnie rodzeństwo, macocha, ojczym, dzieci przyjęte przysposobione oraz dziecko poczęte – nienarodzone.

Sprawdź, jak możemy Ci pomóc !

Współcześnie wiele osób pozostaje w związkach nieformalnych. Łączy ich wieloletnia bliska więź, lecz związek nie jest sformalizowany. Konkubinat w naszym środowisku przystał być czymś nieakceptowanym przez współczesne społeczeństwo, a spory pojawiające się na tym tle niejednokrotnie rozstrzygał Sąd Najwyższy. Biorąc pod uwagę ukształtowane orzecznictwo sądowe pojęcie bliskości należy rozumieć szerzej, nie tylko jako więzi prawne, ale przede wszystkim więzi emocjonalne. Tym samym uprawnionymi do żądania zadośćuczynienia nie są wyłącznie członkowie rodziny zmarłego, a o kręgu osób uprawnionych do otrzymania odszkodowania w związku z wypadkiem i związaną z nim śmiercią osoby bliskiej, decyduje faktyczny układ osób najbliższych zmarłemu, a nie tylko pokrewieństwo.

Wysokość zadośćuczynienia

Wysokość zadośćuczynienia za śmierć bliskiej osoby nie jest uzależniona od sytuacji materialnej zmarłego. Świadczenie to ma za zadanie złagodzenie cierpień wywołanych utratą osoby najbliższej, a podczas szacowania wartości doznanej szkody, chociaż trudnej do wymierzenia w pieniądzu, powinno się brać pod uwagę między innymi poczucie osamotnienia, cierpienie moralne i wstrząs psychiczny wywołany utratą osoby bliskiej.

Śmierć najbliższego członka rodziny to przede wszystkim strata duchowa, nie da się jej przeliczyć na pieniądze, jednak świadczenie powinno być odpowiednio wysokie, by straty tej nie umniejszać.

Sprecyzowanie żądań

Osoba, która domaga się zadośćuczynienia za śmierć bliskiej osoby od ubezpieczyciela musi zgłosić szkodę i swoje roszczenia do ubezpieczyciela lub bezpośrednio do sprawcy zdarzania.

Wymagana dokumentacja

Do zgłoszenia roszczeń konieczne jest przedstawienie konkretnych dowodów, gdyż zgodnie z zapisem kodeksu cywilnego to na osobie, która żąda wypłaty świadczeń spoczywa ciężar udowodnienia, że dane świadczenie jest należne. Wszelkie roszczenia zgłaszane do ubezpieczyciela należy więc udokumentować, co bywa dla osób, które o takie świadczenia się ubiegają.

Ubieganie się o stosowne świadczenia w związku ze śmiercią osoby bliskiej zazwyczaj jest procesem trudnym, a przede wszystkim bolesnym dla osób bliskich zmarłego, dlatego w takiej sytuacji warto zwrócić się o pomoc do eksperta.

Przede wszystkim konieczne jest przedłożenie ubezpieczycielowi dokumentacji wykazującej winę sprawcy i tym samym odpowiedzialność zakładu ubezpieczeń, w którym był ubezpieczony pojazd sprawcy zdarzenia. Ponadto niezbędne jest udokumentowanie pokrewieństwa z poszkodowanym.

Konieczne jest również złożenie dokumentów potwierdzających bliskie relacje z osobą zmarłą, m.in. opis relacji jakie łączyły osobę roszczącą z osobą zmarłą, czy posiadali plany na przyszłość, jaką rolę osoba poszkodowana pełniła w życiu osoby roszczącej, czy często spędzali wspólnie czas, czy mieszkali wspólnie itp. Konieczne jest zgromadzenie materiału dowodowego, który pomoże wykazać, że śmierć osoby bliskiej znacznie wpłynęła na życie uprawnionego.

Na podstawie zgromadzonej dokumentacji ubezpieczyciel podejmuje decyzję o wysokości zadośćuczynienia.

Kiedy należy zgłosić roszczenie?

Zgłoszenia do ubezpieczyciela należy dokonać w ciągu 3 lat od momentu dowiedzenia się o szkodzie i osobie zobowiązanej do jej naprawienia, bez względu na to ile lat upłynęło od zdarzenia. Jeżeli zdarzenie miało charakter przestępstwa roszczenia przedawniają się z upływem 20 lat od jego popełnienia.

Ustalenie podmiotu odpowiedzianego oraz udokumentowanie wniesionych roszczeń wymaga wiele zaangażowania, dlatego w takiej sytuacji warto skorzystać z pomocy profesjonalnego pełnomocnika, który pomoże w załatwieniu wszelkich formalności i uzyskania stosownych świadczeń.