Renta odszkodowawcza to jedno ze świadczeń, o które może starać się osoba poszkodowana w wypadku. Podobnie, jak wypłata odszkodowania czy zadośćuczynienia może być kwestionowana lub obniżana przez ubezpieczyciela. Dlaczego postępowanie związane z przyznaniem renty z tytułu zwiększonych potrzeb czy niezdolności do pracy wymaga szczegółowego udokumentowania i precyzyjnego wyliczenia? Jakie działania powinna podjąć osoba poszkodowana w wypadku, aby mogła otrzymać wszystkie należne jej świadczenia?
Jakie dokumenty należy zebrać starając się o rentę?
Wyróżnia się dwa rodzaje renty odszkodowawczej: rentę z tytułu niezdolności do pracy oraz rentę wypłacaną w związku ze zwiększonymi potrzebami osoby poszkodowanej. W pierwszym wymienionym przypadku konieczne jest zebranie szeregu dokumentów, które mają potwierdzić, że poszkodowany na skutek odniesionych obrażeń utracił zdolność do zarobkowania.
Należy do nich przede wszystkim orzeczenie o niezdolności do pracy wydane przez orzecznika ZUS lub komisję lekarską ZUS, w której określony został charakter oraz okres jej trwania, a także to czy niezdolność ta ma charakter całkowity czy częściowy. Ponadto niezbędne będą dokumenty potwierdzające przebieg zatrudnienia oraz wysokość uzyskiwanych dochodów. Jolanta Werner, ekspert Votum Odszkodowania SA, spółki wchodzącej w skład GK VOTUM wypowiedziała się na ten temat dla portalu BiznesTuba:
Ostatnio Główny Urząd Statystyczny podał dane dotyczące sytuacji demograficznej w Polsce. Wynika z nich, że na koniec 2018 roku rentę z tytułu niezdolności do pracy (czy to częściowej, czy całkowitej) pobierało prawie 980 tysięcy osób, z czego 780 tysięcy było świadczeniobiorcami Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, a niemal 200 tysięcy osób – świadczeniobiorcami Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego. Ponadto rentę rodzinną pobierało ponad 1 milion 280 tysięcy osób.
Czy renta jest świadczeniem dożywotnim?
Wiele osób poszkodowanych w wypadkach, do których doszło nie z ich winy nie wie, że może otrzymać dodatkowe świadczenie wypłacane przez ubezpieczyciela. Ponadto należy zauważyć, że renta ta nie jest przyznana raz na zawsze.
Ubezpieczyciel może nie tylko obniżyć jej wysokość, ale również odebrać świadczenie jeżeli okoliczności uległy znaczącej zmianie i na przykład sytuacja poszkodowanego się polepszyła. Może to być poprawa stanu zdrowia, brak konieczności dalszego korzystania z leczenia czy rehabilitacji, obniżka cen leków, a także osiągnięcie wieku emerytalnego. Wszystkie te czynniki mają wpływ na decyzję ubezpieczyciela. Sposobem na uniezależnienie się od jego wpływu w długim okresie czasu może być kapitalizacja renty, czyli zamiana świadczenia płatnego okresowo na świadczenie jednorazowe.
Zapraszamy do zapoznania się z pełną treścią materiału dostępnego na portalu BiznesTuba.
